Και φυλακές στο Θριάσιο; Όλα τα ΟΧΙ δεν είναι ίδια…

Τον περασμένο Ιούλιο, κατά την διάρκεια των Προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης, ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε επιπόλαια την απομάκρυνση των φυλακών Κορυδαλλού χωρίς να έχει στα χέρια του την εκ του νόμου προβλεπόμενη Ειδική Μελέτη για την νέα  θέση μετεγκατάστασής τους. 

«Στην θέση των φυλακών – δήλωσε –  θα δημιουργηθεί ένα μεγάλο πάρκο με χώρους άθλησης και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ένα πρότυπο άλσος, μια ανάσα για την περιοχή. Έχω ήδη δώσει κατευθύνσεις στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να αναζητήσει έκταση εντός Αττικής, κοντά σε κεντρικούς δρόμους»!

Μέσα σε τρεις ημέρες συστάθηκε οκταμελής «ΕΠΙΤΡΟΠΗ» από υπαλλήλους 3 Υπουργείων (Προστασίας του Πολίτη, Άμυνας και Οικονομικών) χωρίς κανείς να είναι χωροτάκτης – πολεοδόμος και χωρίς την συμμετοχή του πλέον αρμοδίου Υπουργείου Περιβάλλοντος.

Η εντολή σαφής: μέσα σε ένα μήνα (!) να εκδοθεί ΠΡΑΚΤΙΚΟ για την αξιολόγηση και υποβολή τεκμηριωμένης πρότασης για την επιλογή κατάλληλου χώρου στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής.  Όπερ και εγένετο! Γρήγορα διέρρευσαν το αποτέλεσμα στον τύπο ενώ το ΠΡΑΚΤΙΚΟ δεν δόθηκε στους αιτούντες Δημάρχους της περιοχής ούτε κατατέθηκε στην Βουλή. Που αλλού; Στο Θριάσιο, στον Ασπρόπυργο, εκεί που στο παρελθόν είχε εγκατασταθεί προσωρινά η Αμερικάνικη Βάση.

Στις αρχές του Σεπτεμβρίου, ο Πρωθυπουργός, από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης της Θεσσαλονίκης, βρήκε τρόπο να επιδείξει πόσο αποφασιστικός είναι και πόσο γρήγορες λύσεις δίνει για τα χρονίζοντα προβλήματα της χώρας, φορτώνοντας στην καμπούρα του Θριάσιου την επιλογή του: Ασπρόπυργος! Η μόνη «έκταση εντός Αττικής, κοντά σε κεντρικούς δρόμους»! Θα υπάρχουν και αντισταθμιστικά… Από μόνη της αυτή η τελευταία λέξη καταδεικνύει τον δυσμενή χαρακτήρα της απόφασης. Είναι παντελώς αφελείς οι ισχυρισμοί ότι τα σωφρονιστικά καταστήματα αποτελούν αναπτυξιακούς πόρους ή ότι θα ενισχυθεί η ασφάλεια όλης της περιοχής γιατί θα φυλάσσεται το Σωφρονιστικό Κατάστημα…

Ο Πρωθυπουργός είχε υποσχεθεί και προεκλογικά την απομάκρυνση των φυλακών από τον Κορυδαλλό. Όμως κατά την ομιλία του στο Ελαιουργείο απέκρυψε από το ακροατήριο της την προαποφασισμένη επιλογή του! Το μετεκλογικό ΠΡΑΚΤΙΚΟ εφευρέθηκε  για να δικαιολογήσει ως αποτέλεσμα δήθεν αντικειμενικών διαδικασιών την επιλογή του. Στο παρασκήνιο παραχωρήθηκε η έκταση 168 στρ. στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και υπογράφηκε η προγραμματική σύμβαση για την εκπόνηση των μελετών ενώ άκαρπη απέβη η συνάντηση των Δημάρχων με τον αρμόδιο Υφυπουργό και σπεύδουν τώρα να εξαγγείλουν κινητοποιήσεις. Αποτελεί παρωδία fast truck διαδικασίας η όλη μεθόδευση, με απόκρυψη στοιχείων, χωρίς στοιχειώδη διαβούλευση, σχεδόν με τσαμπουκά! Ποντάρουν στο γεγονός ότι οι κάτοικοι της περιοχής μοιρολατρικά θα αποδεχθούν άλλη μια δυσμενή επιλογή. Η όλη διαδικασία είναι απεχθέστερη και από την χωροθέτηση με νόμο της επιλογής αυτής.

Όχι, δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας! Είναι ένα ακόμα πρόβλημα που προστιθέμενο στα άλλα δημιουργεί μια εκρηκτική ατμόσφαιρα και ενισχύει το αίσθημα αδικίας. Μία ευμενή απόφαση έλαβε η Πολιτεία τα τελευταία χρόνια, αυτή για την ΠΥΡΚΑΛ, και οσονούπω την παίρνει πίσω αφού στο Θριάσιο – όπως με ωμό τρόπο μεθόδευσε η Υπουργός Πολιτισμού – απαγορεύεται ο χαρακτηρισμός ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ακόμα και για ένα ανενεργό συγκρότημα που αποκτήθηκε για να αποτελέσει Ζώνη Ασφαλείας!

Και επειδή όλα τα ΟΧΙ δεν είναι ίδια:

1)  Αποτελεί χωροταξικό παραλογισμό μέσα σε ένα βιομηχανικό και χονδρεμπορικό περιβάλλον, ανάμεσα σε δύο λατομικές πληγές, του Καμαρίου και του Ξηρορέματος, βόρεια του καναλιού του Μόρνου, στις νότιες επικλινείς πλαγιές της Πάρνηθας, να εγκαθίστανται βίαια και να αναμειγνύονται χρήσεις «κοινωνικών εξυπηρετήσεων», ανεπιθύμητες αλλού, με το μοναδικό επιχείρημα ότι σε ένα μικρό μέρος του δημόσιου αυτού ακινήτου των 168 στρ. είχε εγκατασταθεί, πριν 40 χρόνια, προσωρινά, «Στρατόπεδο Αμερικάνικης Ευκολίας (Βάσης)» με κτήρια που κατασκευάστηκαν για στέγαση πυρηνικών κεφαλών!

2)   Η επιλογή της θέσης είναι ακατάλληλη για την στέγαση συνανθρώπων μας με παραβατική συμπεριφορά και υπό αναμόρφωση, είναι ιδεοληπτική επιλογή, με ταξική ματιά και αναπαράγει το στερεότυπο του κρατικού μηχανισμού: ότι το Θριάσιο είναι ο φυσικός υποδοχέας των ανεπιθύμητων χρήσεων στο λεκανοπέδιο.

3)   Καταστρατηγείται πλήρως ολόκληρο το νομοθετικό πλαίσιο: α) Οι κατευθύνσεις, τα κριτήρια χωροθέτησης και η διαδικασία επιλογής γηπέδου του «Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Καταστημάτων Κράτησης», β) οι κατευθύνσεις του νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου που εξειδικεύουν το είδος του καταστήματος κράτησης που χωροθετείται στην Αττική και, κυρίως γ) Το Διάταγμα των Ορεινών όγκων της Πάρνηθας όπου το ακίνητο ανήκει στην Ζώνη Προστασίας Β1 με ρητή χρήση: Ζώνη αναψυχής, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, υπαίθριου αθλητισμού και πολιτιστικών εκδηλώσεων, στις οποίες επιτρέπεται η ανέγερση περιπτέρων ιστορικής και περιβαλλοντικής ενημέρωσης, μικρών αναψυκτηρίων κλπ.

Με την ίδια …συνέπεια όλες οι Κυβερνήσεις υπηρέτησαν τον μοντέλο της στρεβλής ανάπτυξης στο Θριάσιο και εγκατέστησαν στο DNA του κρατικού μηχανισμού το στερεότυπο: Θριάσιο – πίσω αυλή. Όσοι Πρωθυπουργοί το επισημαίνουν οφείλουν χειροπιαστά να αποδείξουν με πράξεις ότι το εννοούν και θέλουν να το απεγκαταστήσουν. Ούτε ο προηγούμενος άφησε κάτι χειροπιαστό πέρα από ευχές και κορώνες. Η πραγματικότητα είναι αμίληκτη:

Δύο διυλιστήρια, 9 εγκαταστάσεις SEVESO III άνω ορίου και 17 κάτω ορίου, η τριτοκοσμικότερη χωματερή της Ευρώπης και τουλάχιστον άλλοι δύο υποψήφιοι χώροι ταφής, 33 Ναυάγια, 14 επικίνδυνα και επιβλαβή πλοία, 25 παροπλισμένα πλοία να σαπίζουν στον Κόλπο της Ελευσίνας και το παράκτιο μέτωπό της απροσπέλαστο από τους πολίτες, Αρχαιολογικό Μουσείο της δεύτερης δεκαετίας του περασμένου αιώνα και σιδηροδρομικό άξονα όχι για πολιτισμένη μετάβαση προς (και από) το Κέντρο αλλά υποψήφιο όρυγμα για την διέλευση αγωγών καυσίμων των ΕΛΠΕ. Πρόσφατα αδειοδοτήθηκε η «φύτευση» νέων υπόγειων δεξαμενών υγραερίων στα ΕΛΠΕ, στον Ασπρόπυργο, ενώ τα θεσμοθετημένα αντισταθμιστικά του τέλους πετρελαιοειδών τα έχει από το 2014 καταπιεί ο κρατικός κορβανάς.

Θα είναι τεράστια αποτυχία των Δημάρχων του Θριασίου αν δεν αποτρέψουν τα τεκταινόμενα. Εννοείται ότι, στις παρούσες συνθήκες, ο αγώνας πρέπει να είναι 70% πολιτικός και 30% νομικός. Μια νίκη θα έχει συμβολική σημασία και ψυχολογική επίδραση, ότι το Θριάσιο σηκώνει κεφάλι!

ΥΓ: Όσοι για χρόνια κατάπιαν την ρύπανση και την δυσοσμία με την σιωπή τους, όσοι ενοχοποίησαν κάθε περιβαλλοντική διεκδίκηση, όσοι σύρθηκαν στην κυριολεξία  ως ουραγοί σε κινητοποιήσεις για το παράκτιο μέτωπο και ταυτόχρονα συναινούσαν για το μπάζωμα 270 στρ. θάλασσας στην Βλύχα, όσοι συμφώνησαν στην χρησιμοποίηση του σιδηροδρομικού άξονα, όχι για την λειτουργία του Προαστιακού Τρένου, αλλά ως όρυγμα για την διέλευση αγωγών καυσίμων κ.α καλά θα κάνουν να αναστοχαστούν, να κάνουν την αυτοκριτική τους και να κοιταχτούν στον καθρέπτη τους.

Χρήστος Χρηστάκης