Αν όχι -τώρα- τότε, πότε;

Να αποκτηθούν από τον Δήμο τα δύο διατηρητέα κοσμήματα

28 χρόνια μετά το χαρακτηρισμό τους- ως διατηρητέα κτίσματα- τα δύο νεοκλασικά κοσμήματα στο κέντρο της πόλης, επί της Ηρώων Πολυτεχνείου, ρημάζουν, λεηλατούνται και καταστρέφονται.

Εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής εκδηλώνεται απαράδεκτη αδιαφορία και αμέλεια για την προστασία, πόσω μάλλον για την απόκτηση, των δύο ακινήτων. Επιβάλλεται η απόκτηση και των δύο ακινήτων, ώστε:

1)   Να αποτελέσουν στοιχεία ανάπλασης ολόκληρου του χώρου συνολικής έκτασης 4,6 στρεμμάτων που μεσολαβεί μεταξύ της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου και του Δημοτικού Μεγάρου. Για τον σκοπό αυτό αποκτήθηκε τμήμα έκτασης 1,1 στρ., 14 χρόνια πριν, το 2004.

2)   Nα αναπλαστούν τα 2 κτίρια με σκοπό την επανάχρηση για την κάλυψη των πολιτιστικών αναγκών της πόλης.

Πρόκειται για τα όμορα ακίνητα Μορφόπουλου και Ρεντούμη – Δούκα επί της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου με αρ. 10 και 8 αντίστοιχα που από το 1990 έχουν χαρακτηριστεί – ανάμεσα σε άλλα 16 κτίσματα της πόλης – ως διατηρητέα.

Φαίνεται πως η φιλοξενία στην πόλη, σε δυόμισι μόλις χρόνια,  του τίτλου της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης δεν επισπεύδει τις διαδικασίες απόκτησης των δύο κτισμάτων είτε με αγορά είτε με κήρυξη της απαλλοτρίωσης ώστε να ενταχθούν στην ζωή της πόλης. Πολύ περισσότερο δεν ωριμάζει μελετητικά ένα σχέδιο συνολικής ανάπλασης του χώρου και των κτισμάτων, ούτως ώστε εγκαίρως να εκτελεστεί το έργο.  Αλήθεια πόσο ευχάριστο θα είναι το 2021 το ιστορικό κέντρο της πόλης να …κοσμείται από δύο ρημαγμένα νεοκλασικά; Υποτίθεται πως η διεκδίκηση του τίτλου αποσκοπούσε στην επιτάχυνση των διαδικασιών για την επίλυση των χρόνιων προβλημάτων.  Αν όχι- τώρα- τότε, πότε;  Αποτελεί κραυγαλέο παράδειγμα της γενικότερης αδυναμίας της Δημοτικής Αρχής να παράγει έργο. Πάνω από 20 εκ. € «λιμνάζουν» στο Δημοτικό Ταμείο, χωρίς να μετατρέπονται σε έργο!

Χωρίς την δρομολόγηση της επίλυσης του ιδιοκτησιακού ζητήματος, χωρίς  καμία μελέτη για την μελλοντική ανάπλαση του κρίσιμου αυτού χώρου καθώς και των διατηρητέων κτισμάτων, η Δημοτική Αρχή, έξω από κάθε πολεοδομικό ορθολογισμό,  επιχείρησε – ευτυχώς, ανεπιτυχώς –  τα τελευταία 3 χρόνια να «φυτεύσει» κυριολεκτικά ένα …θερινό κινηματογράφο στο βόρειο μέρος του ακινήτου, βαφτίζοντάς τον μάλιστα «Νέο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου»! Παρά τις προσπάθειές μας δεν έχει εγκαταλείψει ακόμα την …«μεγάλη ιδέα». Όμως,  αν δεν μπορεί να κάνει έργο, τουλάχιστον ας μην κάνει ζημιές…

 

Τα διατηρητέα.

Τα δύο όμορα  νεοκλασικά χαρακτηρίστηκαν διατηρητέα το 1990 από το Υπουργείο Περιβάλλοντος (ΥΠΕΧΩΔΕ). Το 1990 το Υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε τον χαρακτηρισμό ολόκληρου του κτήματος Μορφόπουλου ως διατηρητέου μνημείου, «διότι τα κτίσματα που βρίσκονται στο κτήμα χρονολογούνται στην προ του 1830 εποχή».

Δύο χρόνια μετά, το  1992 το Υπουργείο Πολιτισμού επανήλθε για να χαρακτηρίσει «ως έργο τέχνης και ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο» το διώροφο κτίσμα Μορφόπουλου και να ορίσει ζώνη προστασίας στα όρια της ιδιοκτησίας του.  Αξίζει να αναφερθεί πως περιγράφεται το ακίνητο: «Πρόκειται για κτίριο Νεοκλασικής μορφής με αξιόλογα μορφολογικά και αρχιτεκτονικά στοιχεία και ιδιαίτερα ενδιαφέροντα εσωτερικό ζωγραφικό διάκοσμο ( οροφογραφίες – τοιχογραφίες), σημαντικό για την μελέτη της εξέλιξης της ιστορίας της Αρχιτεκτονικής , το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πολεοδομική διαμόρφωση του κέντρου της πόλης της Ελευσίνας».

Έχει καταλάβει, άραγε, η Δημοτική Αρχή για τι μιλάμε και ποιες είναι οι προτεραιότητες της πόλης;  

 

Χρήστος Χρηστάκης