Προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα;

Τρία χρόνια πριν θα έπρεπε να είχε ληφθεί ομόφωνα ένα διεκδικητικό ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου της Ελευσίνας, που θα σηματοδοτούσε την ανυποχώρητη στάση του Δήμου να διεκδικήσει από τα ΕΛΠΕ τις ελάχιστες δυνατές επανορθώσεις για το μέλλον της πόλης. Και θα συνοδευόταν από απαιτήσεις και αξιώσεις που θα έβαζαν τα δύσκολα στην εταιρική κοινωνική ευθύνη του «Μεγάλου Χορηγού» της πόλης…

Μάταιες οι εκκλήσεις μας!  Η συζήτηση για το οικόπεδο της ΠΥΡΚΑΛ διεξήχθη περιστασιακά, στο παρασκήνιο και σε κλειστές συναντήσεις. Η διοίκηση των ΕΛΠΕ «απέφυγε» να διατυπώσει τις σκέψεις της για την μελλοντική χρήση του χώρου των 452 στρ. της ΠΥΡΚΑΛ ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου και η Δημοτική Αρχή την διευκόλυνε σε αυτό. Φιλώντας το χέρι του χορηγού προσδοκούσε την εύνοιά του για ένα κάποιο εφήμερο όφελος – ενόψει του 2019 – και όχι για να θέσει αιτήματα ενός βιώσιμου μέλλοντος για τις επόμενες γενιές και μετά το 2021.

Αυτή την φορά τις Άδειες  για την ολοσχερή ισοπέδωση της ΠΥΡΚΑΛ δεν τις έβγαλε – παραμονές Χριστουγέννων –  η  Κεντρική Κυβέρνηση αλλά μια Δημοτική Υπηρεσία,  που στο παρελθόν ήταν Νομαρχιακή Υπηρεσία και είχε εκδώσει μέσα σε 4 εργάσιμες την Άδεια ισοπέδωσης του λόφου του Τουρκολίμανου για να γίνει η επέκταση του διυλιστήριου!

Οι Άδειες που χορήγησε η «μικρά Ελευσίς» έπεσαν χάρη στο άοκνο μάτι ενεργών πολιτών από τους οποίους – τάχατες – η Δημ. Αρχή έμαθε τι κάνουν οι Υπηρεσίες του Δήμου! Χωρίς πρόθεση για «λήψη απόφασης» η Δημ. Αρχή αρκέστηκε  να συγκαλέσει το Δημ. Συμβούλιο μόνο για «συζήτηση – ενημέρωση».

Παρουσία συμπολιτών μας και των 22 εργαζομένων της ΠΥΡΚΑΛ που βιώνουν μια ιδιότυπη ομηρία από τον Μέγα Χορηγό της μέλλουσας …EUPHORIAς μας – ο οποίος δεν καταδέχτηκε  να παραβρεθεί στο Δημ. Συμβούλιο, ούτε με επιστολή του! – η Δημ. Αρχή υποχρεώθηκε να λάβει μια απόφαση,  την οποία ουδόλως  πιστεύει,  νομίζοντας για πολλοστή φορά ότι κατασκευάζει ένα «ακλόνητο» άλλοθι.

Προκειμένου να αποδείξει πόσο ανακόλουθοι είμαστε εμείς θα ζητήσει κάτι τις από τον χορηγό: ένα – δύο κτίσματα της αρεσκείας του και λίγα μέτρα γης. Απεμπολώντας τις διεκδικήσεις του ψηφίσματος και βάζοντας σε περιπέτειες τις μελλοντικές γενιές που θα πρέπει να φτιάξουν Επιτροπές Αγώνα για να μη φέρει ο νέος αγοραστής των ΕΛΠΕ τα «καζάνια» στο γήπεδο που θα αθλούνται τα παιδιά τους και οι συνδρομητές των ιδιόμορφων «ΚΟΙΝΣΕΠ» που η ίδια τεχνηέντως περιθάλπει…

Τώρα είναι υποχρεωμένη να ζητήσει από τον χορηγό να απορροφήσει τους 22 εργαζόμενους, για να αποδείξει σε μας ότι δεν επιδίδεται μόνο σε ρουσφέτια αλλά έχει κοινωνικό πρόσωπο και αυτή κι ο χορηγός της…

Και καθώς οι …«αγωγοί» επικοινωνίας της με τον χορηγό δεν έχουν στομώσει – αντίθετα επεκτείνονται  περίπου 7,5 χλμ! – θα είναι επιτυχία του Σωματείου των Εργαζομένων η λύση της ομηρίας τους (με την απορρόφησή τους από τα ΕΛΠΕ) και αποτυχία της Δημ. Αρχής η διαιώνιση της ομηρίας τους…

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα [εξαιρέσεις υπάρχουν] – παραφράζοντας τον Βάρναλη – δεν προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

Γιαυτό εμείς σύντομα θα προσκαλέσουμε τους πολίτες να βάλουν πλάτη:

• Για την ενίσχυση της ασφάλειάς μας αλλά και για την ύψωση ενός πραγματικού φράγματος πρασίνου. Την ασπίδα πρασίνου που έχουν ανάγκη το Μπλόκο, οι Εργατικές, η Ελευσίνα ολόκληρη, η Μαγούλα και η Μάνδρα.  
• Για το ακίνητο της ΠΥΡΚΑΛ που αποτελεί τοπόσημο της βιομηχανικής ιστορίας της πόλης, από τις απαρχές του προηγούμενου αιώνα –  προκατοχικά και μετακατοχικά – έως σήμερα  όπου το ξεχωριστό κτιριακό του απόθεμα μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί για να στεγάσει – εκτός από την ιστορία του εργοστασίου και των εργαζομένων του – σύγχρονες λειτουργίες και δραστηριότητες της πόλης. Η συλλήβδην ισοπέδωση των βιομηχανικών κτιρίων ισοδυναμεί με κατεδάφιση της μνήμης.  
• Για να κατοχυρωθούν όλα αυτά τα νέα δεδομένα στο υπό αναθεώρηση Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ). Βασικό εχέγγυο για την κοινωνία μας, που καμένη από το χυλό φυσάει το γιαούρτι: διαβλέπει  με σκεπτικισμό νέες μελλοντικές επεκτατικές βλέψεις του διυλιστηρίου ή επέκταση της βιομηχανικής ζώνης.  

Απορία : Δεν γεννάται σοβαρό θέμα όταν η ΑΣΠΡΟΦΟΣ η οποία εκπονεί τις μελέτες για την ανακαίνιση κτιρίων της βιομηχανικής κληρονομιάς – ενόψει της ανάληψης του θεσμού της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για τον 2021 – ταυτόχρονα αιτείται την κατεδάφιση της ιστορικής μνήμης στο ακίνητο της ΠΥΡΚΑΛ επιδιώκοντας την πλήρη ισοπέδωσή του;