Η πύρινη λαίλαπα του 2007, παρά τα 25.000 στρέμματα που κατέκαυσε, τίποτα δεν μας δίδαξε κι ελάχιστα πράγματα επηρέασε. Ο πύρινος εφιάλτης επανήλθε 9 χρόνια μετά, ξεκινώντας από το ίδιο σημείο. Και πάλι οι φλόγες έγιναν έρμαια της φοράς των ανέμων.
Οι πρόωρες και εύκολες αποτιμήσεις των αιτίων, πριν μάλιστα οι φλόγες σβήσουν, βοηθούν κυρίως για να αποδώσουμε ευθύνες στους άλλους πριν αναλάβουμε τις δικές μας. Όταν μάλιστα αποκτούν και συνομωσιολογικό χαρακτήρα γίνονται ακόμα πιο τραγικές και …εγγυώνται την επανάληψη της τραγωδίας!
Όσο απουσιάζουν οι ενεργητικές πολιτικές προστασίας του φυσικού μας κεφαλαίου και μάλιστα άμεσα συνδεδεμένες με την απασχόληση σε νέες αειφορικές θέσεις εργασίας, τόσο θα παραμένουμε απλοί θεατές της καταστροφής του δασικού πλούτου και των ηρωϊκών κατορθωμάτων των ειδικών σωμάτων καταστολής της λαίλαπας.
Σε λίγο, όταν η ατμόσφαιρα δεν θα είναι αποπνικτική και οι ενοχλητικές μυρωδιές του καμένου πλούτου θα έχουν βγει από τα σπίτια μας, με επιπλέον μερικές χιλιάδες στρέμματα αποτεφρωμένα, θα επακολουθήσει η βιωματική αποτίμηση: τα καλοκαίρια μας θα είναι πιο θερμά, οι καύσωνες και οι πλημμύρες χειρότεροι κι οι βοριάδες στο Θριάσιο διαφορετικοί…