Εκτεταμένες κατεδαφίσεις πραγματοποιούνται τις τελευταίες ημέρες στο Εργοστάσιο Ελευσίνας της ΤΙΤΑΝ ΑΕ. Πρόκειται για εκτός λειτουργίας κατασκευές και κτίρια «καμένα» και «ταλαιπωρημένα» από την προηγούμενη πολύχρονη χρήση τους, αλλά και τον σεισμό του ’99. Κατεδαφίσεις έγιναν κι άλλες τα τελευταία χρόνια, μεταξύ των οποίων και τριών καμινάδων οι οποίες κακώς δεν κηρύχτηκαν διατηρητέες.
Είναι βέβαιο πως το ΤΙΤΑΝ θα έχει εξασφαλίσει τουλάχιστον τις σχετικές άδειες από την αρμόδια Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων, χωρίς ωστόσο να γνωρίζουμε αν οι εργασίες εκτελούνται με νόμιμη άδεια της Υπηρεσίας Δόμησης (τέως Πολεοδομία) του Δήμου Ελευσίνας.
Η τοπική κοινωνία κάθε άλλο παρά αδιάφορη πρέπει να είναι για το τι κατεδαφίζεται στους ανενεργούς βιομηχανικούς χώρους, καθώς αυτοί εμπεριέχουν μαρτυρίες για την παραγωγική διαδικασία, τις συνθήκες εργασίας, τον υλικό εξοπλισμό που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μουσειακά στοιχεία της όποιας μελλοντικής ανάπλασης.
Πόσο μάλλον όταν το ΤΙΤΑΝ έχει από το 2010 εξαγγείλει τον «Οδικό Χάρτη για την μελλοντική ανάπλαση των εγκαταστάσεων του εργοστασίου στην Ελευσίνα» με χρονικό ορίζοντα μάλιστα το 2017. Καθώς όμως η παραγωγή του λευκού τσιμέντου συνεχίζεται αδιαλείπτως, με μικρότερους ρυθμούς λόγω κρίσης, τίποτε δε δείχνει ότι οι κατεδαφίσεις αποτελούν την έναρξη του σχεδίου ανάπλασης, το ακριβές περιεχόμενο του οποίου εξακολουθεί να αγνοεί το Δημοτικό Συμβούλιο της Ελευσίνας.
Όσο περνάει ο καιρός, και καθώς η σοβούσα κρίση παρέχει «άλλοθι», τόσο εδραιώνεται η πεποίθηση ότι οι εξαγγελίες του ΤΙΤΑΝ, το 2010, ήταν κοινές πομφόλυγες! Ή μήπως όχι; Θα επανέλθουμε.